Wijsman, J. - Cornelis Joan de Lange

Wijsman, J., Cornelis Joan de Lange, portretje in medaillon / borstbeeld links, kopergravure, Met anoniem vierregelig onderschrift op rijm. Hierin wordt De Lange afgeschilderd als een standvastig regent, die niet week toen het gevaarlijk werd. Het is hem niet gelukt zijn vaderlandslievend doel te bereiken; zijn gerust geweten is zijn grootste troost, z.pl., z.uitg., (ca 1790), Er bestaan meer van dergelijke patriottenportretten. Van Someren vermeldt er meer dan 50. Ze worden besproken onder de serienaam Vaderlandsche Chocolaad (I,183). Het is onduidelijk wat precies de bedoeling ervan was. Werden er twee versies van elk portretje gedrukt? Een met randschrift en een zonder? Die zonder randschrift waren voorzien van een bovenschrift en van een vers onder het portretje. Vermoedelijk kon men deze portretjes van patriotse helden op verschillende manieren gebruiken. Die met randschrift, maar zonder bovenschrift en verzen om er flikken in te verpakken? Die met randschrift en met verzen om te verzamelen. En zo in de periode 1787-1795 de patriottische zaak in gedachten te houden en te steunen, Portret / omlijsting / drukmoet / papier: 3,4 x 3,4 / 4,3 x 4,3 / 22,1 x 14,6 / 24,7 x 15,3 cm, Goed exemplaar. Papier onafgesneden, De Lange kijkt de toeschouwer aan met iets naar links gewend gezicht. Op het hoofd heeft hij een pruik die tot half over de oren reikt. Hij draagt een donkere openstaande rok met grote knopen en daaronder zien we een witte halsdoek en een jabot, Van Someren 3142. Dit portret is het spiegelbeeld van het portret dat voorkomt in het Vervolg op Wagenaar X (1793), tegenover p 182 en dat is gegraveerd door R.Vinkeles naar een tekening naar het leven van H.Pothoven (Van Someren 3143 / 3145)., Cornelis Johan de Lange, jurist en historicus, was sinds 1778 regent te Gouda. Hij was commandant van het vrijkorps, dat in 1787 prinses Wilhelmina verhinderde naar Den Haag te rijden. De prinses moest enige tijd doorbrengen in de boerderij te Goejanverwellesluis, waar De Lange was ondergebracht. Uit wraak werd later zijn huis geplunderd. Bij de komst van de Pruisen sloeg hij op de vlucht. In 1788 woonde hij te Brussel; van daar uit reisde hij in juni en juli naar Parijs. In maart 1790 is hij terug in Nederland en woont hij in Leiden. Na de Bataafse revolutie is hij volksvertegenwoordiger geweest